بهارزندگيمون

سلام دختر ناز من . ديگه ني ني وبلاگي شدي ااا.اينقد سرم شلوغه كه اصلا وقت نمي كنم به وبلاگت سر بزنم.امروز 14 مهر بود و من وتو اين هفته صبحي هستيم.فقط با عجله همه كارامو انجام مي دم كه به همشون برسم تنهايي واسم سخته همه چيز رو به نحو احسنت انجام بدم از تدريس سنگيني كه تو مدرسه دارم تا كار خونه و مشكل رفت و آد و مهمتر از همه با تو بودن عزيز دلم .صبحها كه مي خوام لباست رو عوض كنم واز شش دنگ خواب بيدار مي شي اينقد دلم مي سوزه چشماي نازت رو كه هنوز از شدت خواب قرمز شده باز مي كني و با لبخند قشنگت روزت رو آغاز مي كني.ظهر هم كه تو گرماي وحشتناك بر مي گرديم كمي اذيت مي شي.اما چيكار مي شه كرد مهربون و صبور مامان. چند روزه كه تو خواب خبيلي بيقراري ...